تحولات منطقه

خاطره مریم باروئی یکی از خادمیاران حوزه خدمه خواهر و همکارانش، از دهه کرامت سال جاری.

«سرویس کاری» که امام رضا(ع) فرستادند...
زمان مطالعه: ۶ دقیقه

خدمت و کار کردن در بارگاه مطهر حضرت امام هشتم(ع) با رعایت شرایط و حرمت این مکان قدسی، علاوه بر برخورداری از اجر و پاداش وصف‌ناپذیر، با خاطرات ماندگار و به یاد ماندنی در ذهن و فکر برخی از خدمه و کارکنان این آستان مبارک همراه است. درست مانند خاطره‌ای که در دهه کرامت سال جاری و برای «مریم باروئی» یکی از خادمیاران حوزه خدمه خواهر و همکارانش به یادگار مانده است. وی ۴۸ سال سن دارد و حدود هشت سال است که در این حوزه خدمت می‌کند. او هم اکنون مسئول کشیک ششم روز در حوزه خدمه خواهر حرم مطهر رضوی است. وی خاطره‌اش را اینگونه برای خبرنگار روزنامه قدس بیان می‌کند.
 

«سرویس کاری» که امام رضا(ع) برایمان فرستادند
«... خاطره من مربوط به پیش از شروع دهه کرامت سال جاری و ایام ولادت حضرت امام رضا(ع) در سال ۱۴۰۳ است. در طبقه همکف ساختمان و آسایشگاه حوزه خدمه خواهر حرم مطهر رضوی، اتاقی وجود دارد که با چرخ خیاطی بزرگ در آن و بر اساس ضوابط و شرح کار تعیین شده از سوی مدیران و مسئولان حرم مطهر امام هشتم(ع)، برخی از کارها و اقدام‌های خاص نظیر دوخت لباس‌های بلند سفید رنگ ویژه ورود به داخل ضریح مطهر امام هشتم(ع) مخصوص مراسم غبارروبی مضجع شریف رضوی، دوخت پوش متبرک فوق ضریح مطهر امام رضا(ع)، دوخت پوش متبرک سنگ مقدس مضجع شریف امام هشتم(ع) که در داخل ضریح مطهر رضوی واقع است (به رنگ‌های سبز و مشکی) و... توسط خادمیاران حوزه خدمه خواهر انجام می‌شود.
براساس برنامه تنظیمی و پیش‌بینی‌های انجام شده قرار بود پیش از شروع دهه کرامت سال جاری مراحل پایانی دوخت یک پوش متبرک فوق ضریح مطهر امام رضا(ع) و کار جواهردوزی و تزئینات آن و مرحله به اصطلاح آسترکشی و... توسط خواهران خادمیار این حوزه و به وسیله همین دستگاه چرخ خیاطی موجود در اتاق طبقه همکف حوزه خدمه خواهران انجام شود. اندازه و ابعاد این پوش فوق ضریح مطهر، بزرگ بود و داخل اتاق طبقه همکف برای جابه‌جایی آن و دوخت آستر این پوش متبرک و جابه‌جا کردن پارچه پوش با مشکلاتی روبه‌رو بودیم، ضمن اینکه قرار دادن پارچه پوش متبرک هم در زیر سوزن این چرخ خیاطی در این اتاق طبقه همکف به علت کمبود جا و فضای مناسب به راحتی انجام نمی‌شد، به همین دلیل مسئول این حوزه (سرکار خانم حسینی) پیشنهاد داد این چرخ خیاطی بزرگ به اتاق‌های طبقه بالای این ساختمان که بزرگ‌تر و وسیع‌تر است منتقل شده و کار دوخت این پوش متبرک انجام شود.

از همان ابتدا من و همکارانم با این پیشنهاد مخالف بودیم و دلیل مخالفتمان را هم با بیان مشکلاتی همچون سنگینی وزن چرخ خیاطی، طولانی بودن مراحل خالی کردن مخزن روغن چرخ خیاطی، تخصصی بودن باز کردن قطعات و سپس بستن مجدد قطعات در جای خود که نیازمند حضور یک سرویس‌کار ماهر چرخ‌های خیاطی صنعتی است، کمبود وقت و فرصت کافی، عدم توانایی جسمانی خدمه خواهر برای جابه‌جا کردن این چرخ خیاطی بزرگ و سنگین و... بازگو کردیم، اما هر چه ما اصرار کردیم این کار نشدنی است، مسئول حوزه خدمه خواهر تأکید کرد تنها راه حل، انتقال این چرخ خیاطی به طبقه بالای این ساختمان است. با تأکید ‌ایشان قرار شد این کار انجام شود. همین جا باید متذکر شوم در مراحل پیشین و برای سرویس‌کاری این گونه چرخ‌های خیاطی بزرگ، مطابق هماهنگی‌های قبلی یکی از برادران و آقایان سرویس‌کار ماهر چرخ‌های صنعتی که در شهر مشهد فعالیت می‌کرد، همیشه با تماس و قرار قبلی به دفتر حوزه خدمه خواهر حرم مطهر می‌آمد و کار باز کردن و سرویس‌کاری چرخ‌های خیاطی را انجام می‌داد. این دفعه و پیش از باز کردن قطعات دستگاه چرخ خیاطی که با او تماس گرفتیم، متأسفانه تلفن همراهش در دسترس نبود و فرصت و زمان هم به سرعت سپری و به نگرانی و دلهره من و همکارانم هم لحظه به لحظه افزوده می‌شد، چون تا سرویس‌کار ماهر نمی‌آمد و قطعات را درست و صحیح به هم وصل نمی‌کرد و چرخ خیاطی را سرویس‌کاری و... نمی‌کرد و تحویل نمی‌داد، ما نمی‌توانستیم سایر مراحل دوخت این پوش متبرک و مراحل آسترکشی و... را به موقع انجام دهیم و عملاً همه زحماتمان ناقص می‌ماند و کار به نتیجه نمی‌رسید.

از طرف دیگر فرصت کافی هم نداشتیم زیرا مطابق قرار قبلی که مدیران حرم مطهر تعیین کرده بودند، باید ساعت ۸ شب همان روز (روزی که این خاطره اتفاق افتاد) این پوش متبرک فوق ضریح را دو روز مانده به شروع دهه بابرکت کرامت (یعنی دو روز پیش از سالروز ولادت حضرت فاطمه معصومه(س) و آغاز دهه کرامت سال۱۴۰۳) به طور کامل و تزئین شده به مسئولان حرم مطهر رضوی تحویل دهیم. باور کنید ثانیه‌ها و دقیقه‌ها به سرعت برایمان می‌گذشت و همه خدمه خواهر در آن روز در محل ساختمان این حوزه نگران بودیم که سرنوشت کار چه می‌شود؟ واقعاً نمی‌دانستیم چه کار کنیم و به معنای واقعی مستأصل و درمانده شده بودیم. همه به امام رضا(ع) توسل کردیم و تصمیم گرفتیم خودمان کار انتقال این چرخ خیاطی بزرگ را به طبقه بالا انجام دهیم.
با مشورت و هماهنگی با حوزه خدمه خواهر قرار شد به محل ورودی بست شیخ حر عاملی (بست شهید نواب صفوی کنونی یا بست پایین خیابان سابق) حرم مطهر امام هشتم(ع) برویم و از چند نفر از آقایان و برادران زائر برای انتقال این چرخ خیاطی بزرگ کمک بگیریم. من و چند نفر از خدمه خواهر به محل بست شیخ حر عاملی رفتیم و با چند نفر از برادران زائر جوان و میانسال که می‌خواستند از حرم مطهر امام رضا(ع) خارج شوند، موضوع جابه‌جایی این وسیله بزرگ و سنگین را در میان گذاشتیم، البته ابتدا به آنان نگفتیم جسم و شئ مورد نظر یک چرخ خیاطی صنعتی بزرگ است، بلکه فقط گفتیم یک وسیله سنگین و بزرگ را می‌خواهیم جابه‌جا کنیم.
سه یا چهار نفر از این برادران زائر همراه ما آمدند و به لطف خداوند و عنایت‌های امام هشتم(ع)، این چرخ خیاطی بزرگ و سنگین را به طبقه بالا منتقل کردند و ما هم از آنان پذیرایی کردیم و آن‌ها رفتند، ولی از میان آن‌ها فقط یک مرد میانسال حدود ۵۰-۴۵ ساله در اتاق باقی ماند و نرفت. به محض اینکه چشمش به پارچه پوش فوق ضریح مطهر افتاد، شروع به گریه کردن کرد و با التماس و تمنا از ما خواهش کرد تا ابزار، آچار، پیچ گوشتی و... را برایش بیاوریم تا قطعات چرخ را ببندد و چرخ را سرویس‌کاری کند. به او گفتیم مگر شما می‌توانید کار سرویس‌کاری و راه‌اندازی و نصب قطعات این چرخ خیاطی بزرگ را انجام دهید؟ او در پاسخ گفت: «... بله می‌توانم چون من در شهر خودمان (اصفهان) چندین سال است که سرویس‌کار چرخ‌های صنعتی و چرخ‌های خیاطی بزرگ مخصوص دوخت و دوزهای کارخانه‌ای و شرکتی هستم و مهارت این کار را کسب کرده‌ام...».
او حتی گفت: «این آخرین روز سفر من به مشهد مقدس است و پیش از آمدن شما داشتم رو به گنبد امام رضا(ع) می‌گفتم که آقاجان، من هم دوست دارم براساس شغل و حرفه‌ای که بلد هستم یک خدمت هر چند ناقابل و بی‌ارزش در حرم مطهر شما و به اسم مبارک شما انجام دهم که حضرت رضا(ع) حاجتم را دادند و الان من به همین منظور و برای راه‌اندازی و سرویس‌کاری این چرخ خیاطی بزرگ، اینجا و در این اتاق هستم. اصلاً من را حضرت رضا(ع) برای همین کار نزد شما فرستاده‌اند...».
با شنیدن سخنان این زائر اصفهانی همه متعجب و بهت‌زده فقط به همدیگر نگاه می‌کردیم. همه خواهران خدمه حاضر در آن اتاق در آن روز اشک شوق و سپاسگزاری به درگاه حضرت ثامن الحجج(ع) می‌ریختند و به لطف خداوند و عنایات امام رضا(ع) بدون هیچ گونه تأخیری و دقیقاً ساعت ۸ شب همان روز و دو روز مانده به شروع دهه بابرکت کرامت، کار دوختن این پوش متبرک بدون هیچ گونه نقص و ایرادی به طور کامل به پایان رسید و من و همکارانم در بیان این خاطره، همچنان معتقدیم آن سرویس‌کار اصفهانی چرخ‌های خیاطی را خود امام رضا(ع) برایمان فرستادند، هم آن زائر اصفهانی به حاجتش رسید و هم کار دوختن پوش فوق ضریح مطهر رضوی به موقع به سرانجام رسید.

منبع: روزنامه قدس

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.